One Piece Germa66_วินสโม็ค ซันจิ - Vinsmoke Sanji ★ サンジ

WANTED GERMA Vinsmoke SANJI

ฉายา เจลม่า วินสโม๊ก ซันจิ

ค่าหัว ....,000,000 เบรี
- ถูกประกาศว่าเสียชีวิตแล้ว

อายุ 8 ปี/ เกิด 2 มีนาคม
- เกิดที่ทะเลน็อตบลู

ส่วนสูง 124 cm

ตำแหน่ง องค์ชายลำดับที่ 2 แห่งราชวงค์วินสโม็ค
 ( PRINCE OF THE GERMA KINGDOM )

ผลปีศาจ ---
ความสามารถพิเศษ ชอบปรุงอาหาร

ครอบครัว ราชินีโซล่า(Vinsmoke Sola)
เผ่าพันธุ์  มนุษย์

                     วินสโม็ค ซันจิ (Vinsmoke Sanji)ช่วงวัยเด็กเค้ามีรูปร่างคร้ายคลึงกับตอนโตในปัจจุบันมาก นั่นคือมีจุดเด่นที่ผมสีเหลืองและมีคิ้วม้วน แต่จะแตกต่างที่สีหน้าและแววตาที่ดูจะโศกเศร้าอยู่ตลอดเหมือนกับว่าทุกคนในโลกต่างรุมสาปแช่งเค้าที่เกิดมาบนโลก...เค้าเติบโตมาเป็นคนเงียบขลึมเพราะไม่มีเพื่อน เป็นคนรักสงบเพราะถูกพี่น้องรังแกอยู่ตลอด และจากการที่ไม่สามรถช่วยเหลืออะไรแม่เค้าได้เมื่อยังเด็ก ทำให้เมื่อโตขึ้นจึงเลือกที่จะช่วยทุกคนด้วยอาหารที่เค้าทำเพราะนั่นหมายถึงว่าเค้าได้ช่วยทุกคนในทุกวัน..

..............................

          ในอดีตเมื่อหลายปีก่อน ณ.อาณาจักรเจอร์ม่าดินแดนที่ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งด้านการพัฒนาอาวุธสังหาร  วินสโม็ก ซันจิ บุตรชายลำดับที่ 3 แห่งราชอาณาจักรเจลม่าถือกำเนิดขึ้นมาพร้อมกับพี่น้องฝาแผดชายล้วนอีก 3 คนซึ่งทั้ง 3 ดูจะแตกต่างจากซันจิเป็นอย่างมากเพราะพวกเค้าเกิดจากการดัดแปลงพันธุกรรม ตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ให้มีความแข็งแกร่งทั้งร่างกายและจิตใจเหนือกว่ามนุษย์ ทั่วไปหลายทั่วตัว แต่สำหรับซันจิเค้าเกิดมาในแบบมนุษย์ปกติทั่วไปเพราะผู้เป็นแม่ไม่ต้องการ ให้ลูกเกิดมาเป็นสัตว์ประหลาดจึงกินยาพิษต้านการกายพันธ์เข้าไปตั้งแต่ยัง ตั้งครรอยู่แต่ผลที่ได้กับมีเพียงซันจิเพียงคนเดียวที่สมารถยับยั้งการกาย พันธ์ได้ ส่วนอีก 3 คนกลับเกิดมาพร้อมร่างกายที่แข็งดั่งเหล็ก และไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆ
           วันเวลาผ่านไปในวัย 8 ปี ทุกวันผ่านไปอย่างเลวร้ายซันจิและพี่น้องถูกฝึกฝนอย่างหนักเพื่อให้พร้อมจะเป็นอาวุธสังหารที่สมบูรณ์แบบ แต่มีเพียงซันจิคนเดียวเท่านั้นที่ไม่ผ่านการทดสอบใดๆเลย นั่นยิ่งทำให้ผู้เป็นพ่อรู้สึกถึงการไร้ตัวตนของซันจิมากขึ้นทุกวัน บรรดาพี่น้องต่างก็รุมกันกลั่นแกล้ง ด่าทอ ให้ยิ่งรู้สึกว่า “เค้าไม่สมควรเกิดมา ไร้ประโยชน์จนน่าจะตายๆไปซะ” แต่..ก็ยังคงมีความอบอุ่นในใจหลงเหลือให้เค้าได้พักพิงอยู่บ้างนั่นคือความอบอุ่นจากอ้อมกอดของผู้เป็นแม่ ที่ในตอนนี้ล้มป่วยจากผลข้างเคียงของยาพิษที่กินเข้าไปเมื่อครั้งตั้งครรภ์ทำให้ล้มป่วยมาตลอดไม่สามารถเดินเหินไปไหนได้..ได้แต่เพียงนอนอยู่บนเตียงเพียงอย่างเดียว ทุกครั้งหลังฝึกซ้อมเสร็จซันจิมักจะไปถามพ่อครัวถึงอาหารที่ช่วยบำรุงร่างกายให้แข็งแรงเพื่อจะได้นำไปทำให้ท่านแม่ของเค้าได้ทานเพื่อหวังว่าสักวันท่านจะกลับมาแข็งแรงดังเดิม แต่ด้วยฝีมือของเด็กในตอนนี้ มันช่างอ่อนหัดซะจนเรียกได้ว่า ห่วยมากจนแทบอ๊วก... แต่สำหรับแม่ของเค้ากลับไม่ได้มองที่รสชาติของอาหารเธอยิ้มให้ลูกชายตัวน้อยพร้อมกับพูดเป็นครั้งสุดท้ายว่า..
 “เป็นอาหารที่อบอุ่นที่สุดเท่าที่แม่เคยกินมา.

ลูกชายของแม่เป็นเด็กที่อ่อนโยนที่สุดในโลก..”

         หลังจากนั้นไม่นาน..แม่ของซันจิก็เสียชีวิตลง พ่อของเค้าเริ่มคิดที่จะตัดซันจิออกไปจากตระกูลเพราะอยู่ไปก็ยิ่งมีแต่จะนำความอ่อนแอมาสุ่พี่น้อง จึงนำซันจิไปขังคุกไม่ให้ออกมาเดินเพ่นพ่านและประกาศออกไปว่าบุตรชายคนที่ 3 ซันจิได้เสียชีวิตแล้ว
           วันเวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ซันจิยังคงถูกขังลืมอยู่ในคุกที่หนาวเหน็บเพียงรำพัง...ช่วงหนึ่งของการเดินทางกองทัพ เจอร์ม่าเดินทางเข้าโจมตีเมืองโคไซในอิสบลู...เสียงปืนใหญ่ดังสนั่นท่ามกลางความวุ่นวาย เสียงประตูกรงขังดังขึ้นมีคนมาเปิดมันออก..  ไรจูพี่สาวเพียงคนเดียวที่ดูจะมีความรู้สึกเห็นใจซันจิอยู่บ้างได้เดินมาเปิดกรงขังแล้วพูดขึ้นว่า . 
  “ไปสิ..จงหนีไปให้ไกลจากครอบครัวนี้..แล้วจงลืมชาติกำเนิดของตัวเองซะทิ้งชื่อวินสโม็กไว้เบื้องหลัง...แล้วไปใช้ชีวิตในแบบที่คนธรรมดาควรจะเป็น”  
          ซันจิไม่รีรอหรืออาลัยอาวรณ์กับสิ่งใดอีกแล้ว..เค้าวิ่งแล้วก็วิ่ง...วิ่งหนีให้ไกลจากครอบครัวที่น่ารังเกียจครอบครัวที่ ช่วงชิงความอบอุ่นเพียงหนึ่งเดียวไปจากเค้า..!!.

............................