One Piece วันพีช โรโรโนอา โซโล-Roronoa zoro ★ロロノア・ゾロ

WANTED NewWorld Roronoa zoro 

ฉายา นักล่าโจรสลัด โซโล
    ( PIRATE HUNTER ) 

   - มิสเตอร์. บูชิโด -
     ( MR.BUSHIDO ) 

ค่าหัว New!  320,000,000
- 120,000,000 เบรี
- 60,000,000 เบรี

อายุ 21 ปี / เกิด 11 พศจิกายน 

- หมู่บ้านชิโมสุกิ(Shimotsuki)/ทะเลอิสต์บลู(Eastblue)  

ส่วนสูง 178 cm (5ฟุต 10นิ้ว) 

เรือ เทาซัน ซันนี่(thousand Sunny) 
ตำแหน่ง นักดาบประจำกลุ่มโจรสลัดหมวกฟาง (Swordsman Master) 

ผลปีศาจ --- 

ธาตุปฏิปักษ์-จุดอ่อน  ความจำสั้นชอบหลงทาง 

ความสามารถพิเศษ  สุดยอดนักดาบกับพลังรังสีดาบเซนโทริว 
-  พลังเหนือมนุษย์และการพัฒนาเพลงดาบให้เข้ากับคู่ต่อสู้และสถานการณ์ 

อาวุธ พลังฮาคิเกราะ บุโซโชคุฮาคิ

-  ดาบระดับ 2 : วาโด อิจิมอนยิ (ดาบขาว/Wado Ichimonji ) 

-  ดาบระดับ 2 : ชูซุย (ดาบฆ่ามังกร/Shuusui) 

-  ดาบระดับ 4 : ซันได คิทัสสึ (ดาบต้องสาป/Sandai Kitetsu) 

ครอบครัว อาจารย์โดโจ(Dojo) ,เพื่อนวัยเด็กคุอินะ (Kuina) 

ลูกเรือ-สมาชิกกลุ่ม   ลูฟี่(Luffy) ,โซโล(Zoro) ,นามิ(Nami) ,อุซป(Usopp) ,ซันจิ(Sanji) ,บลู๊ค(Brook) ,ช็อปเปอร์(Chopper) ,โรบิน(Robin) ,แฟรงกี้(FrankY)
เผ่าพันธุ์  มนุษย์

“การดวลดาบระหว่างลูกผู้ชายผลของมัน.ไม่ได้อยู่ที่แพ้หรือชนะ 

แต่ความกล้าที่จะสู้ต่างหากล่ะที่สำคัญกว่า !!!….” 

กล่าวโดย โรโรโนอา โซโล

               โรโรโนอา โซโร(Roronoa Zoro) หลังหายไป 2ปี โซโลปรากฏตัวอีกครั้งกับรูปลักษณ์ที่เปลี่ยนไปในหลายๆอย่างโดยเฉพาะตาขวาของเค้าที่น่าจะเสียมันไปในขณะที่ฝึกวิชากับมิฮอว์คอยู่บนเกาะ(หวังว่าเค้าคงไม่เปิดตาที่บอดออกมาเป็นตาเหยี่ยวไม่งั้นคงสุดยอดมาก) โซโลดูเหมือนจะสูงขึ้นเล็กน้อยดูมีกล้ามเนื้อมากขึ้นตัวใหญ่ขึ้น แต่ยังคงโดดเด่นที่ผมสั้นสีเขียวปี๋เหมือนเดิม สวมใส่เสื้อผ้าที่ดูสบายๆในแบบซามูไรพเนจรของยุคญี่ปุ่นโบราณ นิสัยของเค้ายังคงห้าวหาญ บ้าบิ่นฟันทุกอย่างที่ขวางหน้าหนักกว่าเดิมซะอีก ส่วนนิสัยหลงทางของเค้านั้นดูเหมือนมันจะเป็นนิสัยถาวรรักษาไม่หายและดูท่ามันจะหนักมากขึ้นทุกที  แต่เค้าก็ไม่ได้สนใจกับมันสักเท่าไหร่เพราะรู้ว่าเมื่อเค้าหายไปพวกพ้องของเค้าจะมาตามหาเค้าจนเจอทุกครั้งที่หายไป  

       -   โซโลเป็นลูกชายคนโต.   สัญชาติญี่ปุ่น. 

        -  ชอบกินข้าวหน้าเนื้อและเนื้อย่างจ้าวแห่งท้องทะเล ดื่มเหล้า

        -   ความฝันนอนระเมอ"ดาบ ดาบ ดาบ ต้องแกร่งกว่านี้ ...!!.."   

        -  ใส่เสื้อทีมฟุตบอลหมายเลข 01  ต้องเป็นหนึ่งเท่านั้น.  

        -  ชอบกลิ่นเหล็กและโลหะ.  ชอบดอกคำฝอย(ทิซเซิล - Thistle).  สีประจำตัวคือสีเขียว.  ชอบเลี้ยงฉลาม. ทายาทมิโนทอร์(Minotaur)
..............................

 ►เปิดตำนานโจรสลัดจอมโหดที่เห็นชีวิตเชลยเป็นเพียงสินค้า ฟร็องซัว โรโรโนเอล - François El Olonés◄

   

               หลังจากการปะทะกับ บาโซโลมิว คุมะ ที่หมู่เกาะ ซาบอนดี้  โซโลถูกถูกคุมะ ใช้ความสามารถจากผลไม้ปีศาจวาร์ปไปเกาะแห่งหนึ่งใน Grand Line  ที่มีชื่อว่าเกาะ คุรากานะ(Kuraigana)ซึ่งเป็นที่ตั้งของอาณาจักร ชิกเครุ(Shikkearu) ที่ล่มสลายเมื่อ โซโล รู้สึกตัวเค้าพบว่าตัวเองถูก เพโรน่ามัดอยู่โซโลพยายามต่อลองกับเพโรน่าโดยโซโลบอกว่าการต่อสู้จบลงแล้วจึงไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องเป็นศัตรูกัน และเค้าต้องการที่จะออกไปสำรวจเกาะเพราะอยากรู้ว่าที่นี่คือที่ไหน แล้วจะกลับไปหาพวกพ้องได้ยังงัย เมื่อโซโลเป็นอิสระเค้าเดินสำรวจไปบนซากปรักหักพังของเมืองเก่าและพบว่าเกาะแห่งนี้เคยเกิดสงครามครั้งใหญ่เมื่อ 7 ปีก่อนแต่ในปัจจุบันถูกปกครองโดย พวก ฮิวแมนดิว ซึ่งเป็นลิงบาบูนที่วิวัฒนาการจนใกล้เคียงมนุษย์มากสามารถเรียนรู้ทุกสิ่งที่เห็นได้ในเวลาอันรวดเร็วโดยเฉพาะวิชาการต่อสู้ โซโลจึงเข้าไปทักทายเล็กน้อยกับจ้าวถิ่น..??..... โซโลกลับไปที่ปราสาทเก่าและต้องแปลกใจเมื่อพบ มิฮอว์ค อยู่ในปราสาทและรู้ว่าที่นี่เป็นบ้านของมิฮอว์ค ทำให้เค้าเข้าใจว่าการที่เค้าถูกส่งมาที่นี่เป็นเพราะว่าในใจของเค้าคิดถึงแต่ความพ่ายแพ้ครั้งก่อนและอยากแก้มือตลอดมาทำให้เค้าถูกส่งมาที่ที่ มิฮอว์ค อยู่ โซโลได้รู้ข่าวการตายของเอสพี่ชายของลูฟี่ จากมิฮอว์คทำให้เค้ารู้ว่าตนเองนั้นอ่อนแอเหลือเกินปกป้องตัวเองยังไม่ได้แล้วจะไปช่วยอะไรกัปตันของเค้าได้จึงขอให้มิฮอว์คช่วยสั่งสอนเค้าหน่อย ในช่วงแรกมิฮอว์ครู้สึกตลกที่ศัตรูมาขอให้เค้าเป็นอาจารย์แต่เมื่อคิดดู จะดีแค่ไหนถ้าเค้าได้สู้กับลูกศิษย์หมายเลขหนึ่งของนักดาบอันดับหนึ่ง              

              วันเวลาในการฝึกฝนตนผ่านไป 2 ปีเมื่อถึงเวลาที่นัดหมายโซโลรีบเร่งเดินทางไปที่หมู่เกาะซาบอดี้เพื่อพบกับพรรคพวกในทันที แต่เพราะว่าเค้าเป็นคนชอบหลงทางการเดินทางในครั้งนี้จึงต้องอาศัย เพโรน่าช่วยพามาส่งให้ถึงที่เกาะแต่เมื่อมาถึงเกาะก็ไม่วายเดินขึ้นเรือคนอื่นผิดๆถูกๆอีก 

  

 ประวัติชีวิตวัยเด็ก โรโรโนอา โซโล(Zoro Romance Dawn)

โรโรโนอา โซโร(Roronoa Zoro)

“ไม่ว่าจะฝึกหนักแค่ไหน มีดาบมากเพียงใดก็ยังรู้สึกว่ามันยังไม่พอ  

เป็นเพราะอะไรกันหรือเป็นเพราะในใจรู้ว่า ไม่อาจเอาชนะเธอได้..."

        

               ในวัยเด็กโซโลเป็นเด็กที่อาศัยและโตมากับสำนักดาบ โดโจ(Dojo)ที่มีชื่อเสียงในหมู่บ้าน ชิโมสุกิ(Shimotsuki) โซโลเป็นเด็กที่มีความมุ่งมั่นสูงวันๆเอาแต่ฝึกๆแล้วก็ฝึกเพื่อหวังว่าสักวันเค้าจะเป็นนักดาบอันดับหนึ่งให้ได้ แม้ว่าโซโลในวัยเด็กจะมีร่างกายที่แข็งแรงกว่าผู้ใหญ่และมีฝีมือดาบสูงกว่าทุกคนในสำนักแต่เค้าก็ไม่อาจเอาชนะลูกสาวของ จ้าวสำนักโดโจที่ชื่อ คุอินะ(Kuina)ได้เลยสักครั้ง  แม้จะพยายามฝึกฝนและท้าดวลด้วยดาบไม้กับคุอินะมากกว่า 2,000 ครั้งแต่ก็พ่ายแพ้ทั้ง 2,000 ครั้ง โซโลโทษว่าดาบไม้นั้นเบาและเปราะบางเกินไปทำให้เค้าใช้ฝีมือได้ไม่เต็มที่เค้าต้องการจะประลองกับ คุอินุด้วยดาบจริงเป็นครั้งสุดท้ายในวันพรุ่งนี้เพื่อพิสูทธ์ให้รู้กันไปว่าว่าใครคู่ควรจะเป็นที่หนึ่ง

โรโรโนอา โซโร วัยเด็ก - Zoro

               ก่อนวันนัดประลองดาบจะมาถึงในคืนนั้นเองโซโลนอนไม่หลับ จึงออกมาเดินเล่นและพบคุอินะที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่ คุอินะกล่าวกับโซโลว่าเธอไม่อาจเป็น นักดาบที่เก่งที่สุดในโลกได้เพราะข้อจำกัดที่เธอเป็นผู้หญิงมีช่วงหนึ่งของเดือนที่เธออ่อนแอที่สุดนั้นทำให้เธอไม่แข็งแกร่งและอาจต้องตายหากต้องต่อสู้กับศัตรู โซโลไม่ยอมรับในคำพูดของคุอินะและรู้สึกโกรธมากที่คนที่เค้าไม่สามารถเอาชนะได้จะละทิ้งความฝันเพียงเพราะข้อจำกัดทางด้านร่างกาย ทำให้โซโลให้สัญญากับคุอินะว่า   เค้าจะฝึกให้หนักขึ้นกว่าเดิมเป็นสองเท่าเพื่อชดเชยในส่วนของคุอินะที่ไม่สามารถฝึกได้แต่ขอแค่เพียงอย่าทิ้งความฝันที่จะเป็นนักดาบไปและต้องเป็นคู่ต่อสู้ของเค้าตลอดไป  คุอินะรู้สึกดีใจเป็นอย่างมากกับคำพูดของโซโล ทั้งคู่จึงทำสัญญากันในคืนพระจันทร์เต็มดวงว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะต้องเป็นนักดาบอันดับหนึ่งให้จงได้           

             ในวันรุ่งขึ้น เมื่อถึงวันประลองดาบโซโลรีบไปที่โรงฝึกดาบแต่เช้าแต่ก็ไม่พบ คุอินะ แต่กลับพบสิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าเมื่ออาจารย์โคชิโร่พ่อของคุอินะบอกกับโซโลว่า คุอินะไม่สามารถประลองกับโซโลได้อีกต่อไปแล้วเพราะเธอ ตกบันไดเสียชีวิตเมื่อคืนนี้ โซโลในเวลานั้นรู้สึกเหมือนส่วนหนึ่งในชีวิตสูญเสียไป เพราะคุอินะเป็นคนที่เค้าต้องการเอาชนะให้ได้เพื่อขึ้นเป็นนักดาบที่แข็งแกร่งที่สุดและเคยสัญญาที่จะเดินในเส้นทางสายนักดาบไปพร้อมกัน  โดยคิดว่าถ้าทำไม่ได้แล้วจะสัญญาไปทำมัยแต่ถ้าทิ้งสัญญาไปก็เท่ากับต้องทิ้งความฝันการเป็นนักดาบไปด้วยโซโลจึงขอที่จะสานฝันและรักษาสัญญาให้คงอยู่ต่อไปโดยเค้าขอดาบ วาโด อิจิมอยยิ ดาบประจำตัวของคุอินะจากโคชิโร่พ่อของเธอไปด้วยโดยหวังว่าจะพาคุอินะไปด้วยกันเพื่อสู้ไปพร้อมกันและจะก้าวขึ้นเป็นนักดาบอันดับหนึ่งไปพร้อมๆกันเสมือนเธอยังคงมีชีวิตอยู่ในดาบขาวที่โซโลคาบไว้ตลอด

.................................... 
 

【】นอกเรื่องวันพีชความรู้รอบตัว【】

         เปิดตำนานโจรสลัดจอมโหด ไม่มีคำว่าปราณีต่อเชลย ฟร็องซัว โรโรโนเอล (François l'Olonoise)

                    ฌอง เดวิด นุย(Sean David Nau) หรือที่รู้จักกันในชื่อ ฟร็องซัว โรโรโนเอล -  El Olonés (ค.ศ. 1630 – 1668) เค้า เป็นโจรสลัดที่โหดเหี้ยมและโฉดชั่วที่สุดของฝรั่งเศส เกิดที่เมือง Les Sables-d'Olonne ทางตะวันตกของประเทศฝรั่งเศส เป็นโจรสลัดอีกคนของฝรั่งเศสที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดจากการที่ครั้ง หนึ่งเรือของเค้าถูกพวกสเปนโจมตีอย่างหนัก ลูกเรือทุกคนถูกฆ่าตายหมด เหลือเพียง  โอโรเนส ที่บาดเจ็บสาหัสแต่ก็รอดมาได้จากการแกล้งตายและซ่อนตัวอยู่ในศพที่ชุ่มเลือด ของลูกเรือที่ถูกฆ่าตาย

ฟร็องซัว โรโรโนเอล (l'Olonoise)

                 ในปี 1667  โอโรเนลแล่นเรือออกจาก โททูก้า ด้วยกองเรือ 8 ลำและลูกเรือกว่า 600 คน โดยมีจุดประสงค์ในการเข้าโจมตีเมือง มาราไกโบ เมืองที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วย ต้นโกโก้  และอัญมณีของมีค่า เมื่อเข้าสู่ปากทางเข้าทะเลสาบมาราไกโบที่นั่นกองเรือของเค้าต้องพบกับการปก ป้องที่เข้มแข็งจากป้อมปราการ ซาน คารอส เดราบาร่า แต่ทว่าป้อมปราการนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อต่อต้านโจรสลัดจากทางทะเลปืนใหญ่ทั้ง หกหันเข้าหาทะเล ทำให้มีจุดอ่อนในการโจมตีจากทางด้านข้างและเรื่องนี้โอโรเนลก็รู้ดีเค้าจึง เข้าโจมตีจากทางด้านข้างทำให้พิชิตป้อมนี้ในในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง หลังจากนั้นเดินทางเข้าปล้นเมือง มาราไกโบ แต่ก็ไม่พบอะไรเพราะชาวเมืองได้ขนทองและพากันหนีไปซ่อนตัวที่อื่นจนหมดแล้ว แต่ก็ยังพอมีชาวเมืองบางคนเหลือให้เค้าจับมาทรมาณเพื่อเค้นให้บอกที่ซ่อนทอง ทั้งหมดออกมา

               การยึดครองเมืองมาราไกโบกินเวลายาวนานกว่า 2 เดือน มีชาวเมืองถูกทรมาณและข่มขืนไปมากมายนับไม่ถ้วน  ความโหดเหี้ยมของเค้าเป็นที่เลื่องลือกันในหมู่ลูกเรือ เค้าทรมาณเชลยของเค้าโดยการ แล่เนื้อเป็นชิ้นๆ เผาให้ตายอย่างช้าๆและใช้การมัดที่หัวเชลยให้แน่นจนลูกตาทะลักออกมาจากเบ้า  เมื่อเห็นว่าการทรมาณไม่เป็นผลเค้าจึงยกพลลงใต้ไปยัง ยิบรอลตา จุดศูนย์กลางการส่งโกโก้ ไปยังยุโรปซึ่งเรื่องนี้เค้ารู้ดีว่าสเปนให้ความสำคัญกับมันมากจึงเรียกค่า ไถ่เป็นเงิน 20,000 เหรียญทองและวัว 500ตัว หรือจะเป็นทรัพย์สินอย่างอื่นก็ได้ตามจำนวนมูลค่าทาสที่เค้าจับได้ จนชาวสเปนขนานนามเค้าว่า จอมโหด-Bane

               วาระสุดท้าย  ของโรโรโนเอล ต้องพบกับจุดจบที่ทารุณ หลังจากเดินทางไปยังอเมริกากลาง โรโนเอลและพรรคพวกถูกซุ่มโจมตีโดยกองทหารขนาดใหญ่ของพวกสเปน นำมาซึ่งความพ่ายแพ้อย่างไม่ทันตั้งตัวพรรคพวกส่วนใหญ่ตายในทันที ส่วนโรโนเอลแม้ว่าจะรอดชีวิตมาได้แต่ก็ลอยไปติดที่ Darien เมืองชายฝั่งปานามา เค้าเดินเท้าเรียบชายฝั่งหลายวัน จนอ่อนล้าและหิวโหย จึงเดินทางเข้าป่าในขณะกำลังเดินหาอาหารก็พบ ชาวอินเดียนแดงพื้นเมืองเผ่า คุนะ(Kuna) แต่แทนที่จะได้รับความช่วยเหลือเรื่องอาหาร ชาวอินเดียนพวกนั้นกลับเห็น  เอลโอโรเนลเป็นอาหารซะเองเค้าถูกถูกฉีกเป็นชิ้นๆทั้งเป็น ทั้งแขน ขาและถูกกินอย่างสยดสยอง

..........................