One Piece วันพีช ซันจิขาดำ Sanji ★ サンジ

WANTED SANJI
ฉายา ขาดำซันจิ / Black-Leg

ค่าหัววันพีช 177,000,000
- 77,000,000 เบรี

อายุ  19 ปี 
-  เกิด 2 มีนาคม

ส่วนสูง 177 cm

เรือ โกอิ้งแมรี่ (Going Merry)

ตำแหน่ง พ่อครัว กลุ่มโจรสลัด Staw Hat(หมวกฟาง)
-  อดีตลูกเรือกลุ่มโจรสลัด แซปขาแดง

ผลปีศาจ --
ธาตุปฏิปักษ์-จุดอ่อน  แพ้ผู้หญิง

ลูกเรือ เพื่อน  ลูฟี่(Luffy) โซโล(Zoro),นามิ(Nami) ,อุซป(Usopp) ,บลู๊ค(Brook) ,ช็อปเปอร์(Chopper) ,โรบิน(Robin) ,แฟรงกี้(FrankY)

ครอบครัว อาจารย์ผู้เป็นเสมือนพ่อ แซปขาแดง(Red-Leg Zeff) 
เผ่าพันธุ์  มนุษย์

                     ซันจิ(SANJI) มีตำแหน่งเป็นพ่อครัวประจำเรือและเป็นนักสู้ประจำกลุ่ม เป็นชายหนุ่มเจ้าสำอางมีขาที่ยาวและแข็งแรงเป็นพิเศษ มีจุดเด่นอยู่ที่ผมสีเหลือง คิ้วม้วน และชอบ "สูบบุหรี่ยี่ห้อ King Ground" อยู่เป็นประจำ ชอบสวมเสื้อผ้าในชุดสูทสีดำ กางเกงขายาวและสวมรองเท้าหนังสีดำ มีนิสัยรักในการทำอาหารเป็นชีวิตจิตใจและมีความรักและยินยอมมอบหัวใจให้สาวๆ ทั้งโลก  ถึงแม้ในบางครั้งซันจิจะดูเงียบขลึมและชอบแยกตัวออกจากกลุ่มเข้าไปทำอาหาร แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องต่อสู้ซันจิเองก็พร้อมที่เป็นกำลังหลักที่แข็งแกร่ง และเป็นที่พึ่งให้พวกพ้องได้เสมอ
       - คิ้วม้วนของซันจิจัดเป็น 1ใน7สิ่งมหัศจรรย์ในโลกวันพีชซึ่งเป็นแบบเดียวกับที่ปรากฏบนผลไม้ปีศาจ 
..............................
【】 เปิดตำนาน เรื่องจริงของ ปีเตอร์แพน จากเด็ก 5 คนที่ไม่อยากโตสู่นิยายว่าด้วยเรื่องของเด็กกำพร้าและผองเพื่อน 【】

              ซันจิเป็นพ่อครัวประจำเรือโกอิ้งเมอร์รีของกลุ่มโจรสลัดหมวกฟาง ซันจิมีความสามารถในการต่อสู้สูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งพลังเตะและเทคนิคการเตะ โดยเหตุผลหลักคือไม่ต้องการให้มือที่ใช้ในการทำอาหารบาดเจ็บ ซันจิเป็นพ่อครัวที่มีฝีมืออันดับสองในเรื่องวันพีซรองลงมาจาก "เซฟ โจรสลัดขาเหล็ก" ผู้ที่ฝึกซันจิและเจ้าของภัตตาคารลอย น้ำ "บาราตีเอ" ซันจิเป็นคนมีเสน่ห์(และหลงตัวเองว่ามีเสน่ห์) เขาจีบผู้หญิงทุกคนที่ได้เจอและพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ใจสาวเหล่านั้น จุดนี้เป็นจุดหนึ่งที่แสดงถึงความแข็งแกร่งและความอ่อนหวานของซันจิ              
               การเดินทางในเส้น ทางโจรสลัดของ ซันจิเริ่มขึ้นที่ภัตคารลอยน้ำ บาราติเอ ในภัตตาคารบาราติเอ เซฟและซันจิได้ทะเลาะกันตลอดเวลา โดยเซฟเรียกซันจิว่าเด็กน้อย ขณะที่ซันจิเรียกเซฟว่าไอ้เฒ่า เซฟบอกซันจิตลอดเวลาว่าฝึมือทำอาหารของซันจิห่วยไม่เข้าขั้นมาตลอด ถึงแม้ว่าจะทะเลาะกันหนักแค่ไหน ซันจิสัญญากับตัวเองว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จะช่วยเซฟเปิดร้านอาหารตลอดชีวิต 

บุรุษหัวใจทองคำ ซันจิ /SANJI

“ความหวังคือ..การทำให้อนาคตเป็นไปตามที่เราคิด

      ความศรัทธาคือ..การเชื่อมั่นว่าอนาคตจะดีกว่าวันนี้

  ความกล้าคือ..กล้าที่จะก้าวเดินต่อไป สู่อนาคตที่แท้จริง”  

         จนกระทั่งวันหนึ่ง ดอนครีกและกลุ่มโจรสลัดปรากฏตัวขึ้นและประกาศจะยึดครองบาราติเอ ซันจิและพ่อครัวคนอื่นได้ต่อสู้ป้องกันบาราติเอ โดยในขณะนั้น ลูฟี จากกลุ่มโจรสลัดหมวกฟางได้อยู่ที่ภัตตาคารพอดี และได้ช่วยขับไล่ดอนครีกไป ลูฟีชักชวนให้ซันจิขึ้นเรือเป็นพ่อครัวประจำเรือและไปตามหา "ออลบลู" (ซึ่งเป็นความฝันอันยิ่งใหญ่ของซันจิและของเซฟ เป็นชื่อทะเลที่มีปลาอยู่ทุกประเภท) แต่ซันจิตัดสินใจหนักแน่นว่าจะไม่ทิ้งเซฟและบาราติเอไป เซฟเห็นดังนั้นจึงวางแผนกับพ่อครัวทุกคนในบาราติเอให้ทำท่าโกรธซันจิอย่าง แรงและแกล้งบอกว่าซุปรสชาติไม่ได้เรื่อง ซันจิโมโหมากที่เห็นว่าทุกคนเทอาหารของเขาทิ้งและหาว่าอาหารไม่อร่อย แต่เมื่อซันจิมารู้แผนของเซฟทีหลังและได้เข้าใจถึงจุดประสงค์ที่แท้จริงที่ อยากให้ซันจิตามความฝันไป ซันจิได้ก้มกราบขอบคุณเซฟและทุกคนด้วยน้ำตา และได้ลงเรือไปกับลูฟี

ขาดำซันจิ  Black LEG

               หลังจากได้เ้ข้าเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มโจรสลัดหมวดฟางแล้วก็ถึงเวลาแห่งการพิสูทธิ์ฝีมือครั้งแรกกับการต่อสู้กับกลุ่มโจรสลัดที่ร้ายกาจที่สุดในทะเลอีสบลูต์ กลุ่มโจรสลัดมนุษย์เงือกอารอน ในการต่อสู้ครั้งนี้แม้ว่าซันจิจะไม่มีความแค้นกับอารอนมาก่อนแต่มันเป็นการต่อสู้ที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้เพราะเป็นการช่วยเหลือนามิสุดที่รักให้พ้นจากการกดขี่ ข่มเหงของอารอนโดยซันจิต้องต่อสู้กับ คุโรบิ ที่เป็นมนุษย์เงือกปลากระเบนที่มีศิลปะการต่อสู้ในแบบ คาราเต้มนุษย์ปลาแม้ว่าในช่วงแรกของการต่อสู้ ซันจิทำไปเพียงแค่คอยถ่วงเวลาในการช่วยลูฟี่ที่กำลังจมน้ำให้ขึ้นจากน้ำให้ได้เสียก่อน แต่หลังจากช่วยลูฟี่ได้แล้วการต่อสู้ที่แท้จริงของซันจิได้เริ่มขึ้นซึ่งในช่วงแรกดูเหมือนซันจิจะเสียเปรียบความสามารถพิเศษของคุโรบิอยู่มากแต่ในที่สุดก็สามารเอาชนะมาได้หลังจากการต่อสู้ในครั้งนี้กลุ่มหมวกฟางที่ซันจิเป็นสมาชิกสามารถจัดการอารอนลงได้และเริ่มต้นการเดินทางที่ยิ่งใหญ่ใน แกรนไลต์(Grand Line) 

....................................

 【】 นอกเรื่องความรู้รอบตัว 【】
               เปิดตำนาน เรื่องจริงของ Peter Pan จากเด็ก 4 คนที่ไม่อยากโตสู่นิยายอมตะว่าด้วยเรื่องของเด็กกำพร้าและผองเพื่อนที่ อาจหาญต่อกรกับโจรสลัดใจโฉด

               ผู้เขียนนวนิยายเรื่องดังกล่าว เซอร์  เจ.เอ็ม.แบร์รี่(Sir James Barrie)ได้แรงบันดาลใจมาจากเด็กๆ ทั้ง 5 คนที่อยู่ภายใต้การดูแลของเขานั่นเอง  ย้อนกลับไปในปี 1897 ในช่วงนั้นชีวิตแต่งงานของ James ดูจะไม่เป็นอย่างที่เขาตั้งใจ แต่เขาก็ได้รู้จักกับเด็กๆ ทั้ง 5 ประกอบไปด้วย จอร์จ, จอห์น, ปีเตอร์, ไมเคิล และนิโคลัส เดวี่ส์  ทว่าพ่อที่แท้จริงของเด็กๆ กลับทำตัวยุ่งไม่มีเวลาดูแลลูก และด้วยความรู้สึกเห็นอกเห็นใจจึงทำให้ James กลายเป็นคุณลุงที่ดูจะเข้าใจเด็กๆ มากที่สุดในเวลานั้น
           ปี 1901 ผลงานที่ใช้ชื่อว่า ‘The Little White Bird’ ก็ได้ถือกำเนิดขึ้น โดยครั้งหนึ่ง James เคยให้คำนิยามถึงผลงานของตัวเองว่า
   “เด็กทุกคนย่อมเกิดมาเหมือนดั่งนกที่บินได้อย่างเสรี แต่เมื่อเติบใหญ่ พวกเขาก็หลับที่จะกระพรือปีก และกลายเป็นผู้ใหญ่ธรรมดาๆ ไปในที่สุด”...

 ★★ นิยายรักฉบับเจ้าชายราตรี ปีเตอร์ แพนกับเวนดี้ ★★

            ปีเตอร์แพน เด็กชายผู้ไม่รู้จักโต เด็กชายผู้ที่ติดอยู่กับโลกแห่งความฝัน เด็กชายผู้ที่ยอมตาย ดีกว่ายอมออกไปสู่โลกแห่งความเป็นจริง ปีเตอร์แพน ได้พบกับเวนดี้ เด็กชายผู้ที่ไม่ยอมรับความจริง ได้พบกับหญิงสาวแห่งความหวัง มันก็เหมือนโชคชะตา ที่วันนึง ปีเตอร์แพนได้เข้าไปที่หน้าต่างของบ้านหลังหนึ่ง และก็ได้พบกับเวนดี้ หญิงสาว ที่ปีเตอร์แพนรักหมดหัวใจ ปีเตอร์แพนพาเธอมาที่ Neverland ตามคำขอ ที่ Neverland มีอะไรที่แปลกตา เวนดี้รู้สึกสนุกกับสิ่งแปลกใหม่เหล่านี้มาก จนทำให้ลืมไป ลืมโลกแห่งความจริง แต่เขาก็กลัว กลัวว่าสักวันเวนดี้จะรู้ตัว เธอจะบินกลับไปหาพ่อแม่ของเธอ ทิ้งเขาไว้ที่เนเวอร์แลนด์ และเขาก็รู้ ว่ายังไงเธอก็ต้องจากไป แต่ปีเตอร์แพนเองนั้นก็หวัง ว่าเวนดี้อาจจะอยู่ด้วยกันที่ Neverland ตลอดไป.. 

            จนวันหนึ่ง สิ่งที่ปีเตอร์แพนหวาดกลัวมาตลอด ก็เป็นจริง เวนดี้รู้สึกตัว และขอให้เขาพาเธอกลับบ้าน พาเธอออกจาก Neverland เหมือนโลกของปีเตอร์แพนนั้นดับวูบ ใช่ มันมืดมัว และ Neverland ก็ไม่มีแสงสว่างอีกต่อไป ที่ Neverland กลายเป็นที่มีแต่หิมะตกตลอดปี ตกตลอดเวลา และไม่มีวันสว่างอีก ปีเตอร์แพนไปส่งเวนดี้กลับบ้าน พวกเขาให้สัญญาว่าจะไม่มีทางลืมกัน ปีเตอร์แพนกลับ Neverland และบางครั้ง จะมาคอยมองเวนดี้จากทางหน้าต่าง และเวนดี้ก็จะคอยเล่า เรื่องของเด็กชายคนนึง ผู้ไม่รู้จักโต ให้ลูกๆของเธอฟัง   นิทานน่าจะจบแบบนั้น ....
           แต่ในความเป็นจริงแล้ว ปีเตอร์แพนไม่ได้กลับ Neverland แม้ว่าเวนดี้จะถึงบ้านของเธอแล้วก็ตาม ปีเตอร์แพนยังคอยมองเวนดี้อยู่ที่ข้างหน้าต่างทุกๆวัน และก็หวังว่าเวนดี้จะไม่ลืมเรื่องของเขา หวังว่าสักวัน เวนดี้จะมองมาที่ข้างหน้าต่าง และพูดกับปีเตอร์แพนว่า 
   " เฮ้! ปีเตอร์ พาชั้นไปที่ Neverland ทีสิ โลกแห่งความจริงมันแย่เป็นบ้า " 
        แต่ว่าเวนดี้ก็ลืม ลืมปีเตอร์แพน และยังคงเป็นปีเตอร์แพนเองที่ยังรักเวนดี้หมดใจ ปีเตอร์แพนหลงทาง หลงทางอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง เขากลับบ้านไม่ได้ เขากลับ Neverland ไม่ได้ เพราะเขายังรอเวนดี้อยู่
              จนวันหนึ่ง ทิงเกอร์เบล ขอให้ปีเตอร์แพนกลับไปที่ Neverland ปีเตอร์แพนผู้หลงทาง มีทิงเกอร์เบลคอยนำทาง และปีเตอร์แพนคงจะไม่หลงทางอีกต่อไป เขารู้ดีว่า เวนดี้จะไม่มีวันขอให้เขาพากลับไปที่ Neverland อีกแล้ว เพราะเธอมีครอบครัวใหม่ ครอบครัวที่เธอเลือก ครอบครัวที่เธอ.. รัก ถึงเวลาที่ปีเตอร์แพน จะกลับบ้านได้แล้ว กลับสู่ Neverland ที่จากไปนาน
        ในบางเวลาที่ปีเตอร์แพน เหงา เขาก็จะบินมายังโลกแห่งความจริง และคอยเฝ้ามองดูเวนดี้จากริมหน้าต่าง มองดูเวนดี้กับครอบครัวใหม่ที่มีความสุข และพอหายเหงา เขาก็จะบินกลับไปที่ Neverland เหมือนเดิม ที่ Neverland น่ะมันเหงา เพราะว่าไม่มีเวนดี้ 
       แต่ว่า ก็ยังมีเหล่าทิงเกอร์เบล เพื่อนที่แสนดีอยู่ และเพราะอย่างนั้น ปีเตอร์แพนก็มีความสุขดี ถึงแม้มันจะเทียบไม่ได้กับตอนที่มีเวนดี้อยู่ก็ตาม ลาก่อนเวนดี้ ลาก่อนเจ้าหญิงของฉัน ลาก่อน คนที่ฉันรักมากที่สุด 
       สักวันหนึ่ง ปีเตอร์แพน จะกลับถึง Neverland จริงๆซักที และวันนั้นนิทานก็คงจะจบลงโดยดี

.............................