One Piece วันพีช มองบลัง โนแลน Mont Blanc Noland ★ モンブラン・ノーランド

WANTED MontBlanc Noland 
ฉายา ตำนาน โนแลน จอมโกหก(Liar Norland )

สังกัด รัฐบาลโลก (World Goverment)
ประจำ ราชอาณาจักร ลูบนีลแห่งทะเลน็อทบลู 
ส่านสูง 198 cm

อายุ ตำนานเมื่อ 400 ปีก่อน/ เกิด 9 ตุลาคม

ผลไม้ปีศาจ ---  
ตำแหน่ง พลเรือตรี(Admiral)

 - นักพฤกษศาสตร์และพลเอกของอาณาจักรลูบีนีล(Botanist)

-  กัปตันเรือลาดตระเวณเพื่อสำรวจเส้นทางเดินเรือ(Explorer)

อาวุธ ดาบ(SWord)

ลูกหลาน เพื่อน ผู้สืบสายเลือด มองบลัง คริคเก็ต(Montblanc Cricket)

  -  สหายรักเพียงหนึ่งเดียว กาลูการา

เผ่าพันธู์  มนุษย์

"นายหายไปไหน..นายอยู่ไหนกาลูการา

 เมืองทองคำแห่งแชนเดียมีอยู่จริง...!!..ฉันไม่ได้โกหก..."

คำพูดสุดท้ายก่อนตาย มองบลัง โนแลน

                 มองบลัง โนแลน(Mont Blanc Noland)เป็นหน่วยลาดตระเวนของอาณาจักร ลูบินีล ใน นอธบลู ซึ้งเค้าเป็นนักผจญภัยที่ยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งมีเพลงดาบที่สามารถจัดการจ้าว แห่งท้องทะเลด้วยตัวคนเดียวเป็นที่รักและนับถือของลูกน้องเป็นอันมากเป็นคนที่มีผมสีน้ำตาลและมีจุดเด่นอยู่ที่มีเกาลัดอยู่บนหัวมี ร่างกายที่สูงใหญ่และแข็งแรงสวมเสื้อผ้าที่ภูมิฐานในแบบทหารเรือมีนิสัย วื่อสัตว์และกล้าหาญรักการสำรวจเป็นชีวิตจิตใจแต่ก็มีข้อบกพร่องตรงที่เค้า มักจะทำอะไรโดยไม่คนอื่นแม้แต่ลูกเรือของเค้าเองหลายครั้งที่กัปตันของเค้า หายตัวไปจนคิดว่าหนีไปแล้ว

     - ชื่อของเค้ามาจากชื่อของโจรสลัดในอดีตชาวอังกฤษในชื่อ ริชาร์ด โนแลน (Richard Noland)เป็น1ในโจรสลัดเพียงไม่กี่คนที่ชีวิตจบโดยการขออภัยโทษไม่ใช่อยู่ใน โรง

......................
【】 เปิดตำนานอีกหน้าหนึ่งของโจรสลัดที่แตกต่าง กับโจรสลัดบัณฑิตหนอนหนังสือ ผู้มากด้วยสติปัญญา ริชาร์ต โนแลนต์  (RICHARD NOLAND) 【】
 

★บันทึกการเดินทางนักสำรวจ  มองบลัง โนแลน★

" ในโลกใบนี้มีเพียงสองสิ่งเท่านั้น..ที่จะนำมาซึ่งจุดจบแต่ก็ไร้ที่สิ้นสุด
   สิ่งหนึ่งคือความโง่เขลาของคน.!.ที่ไม่อาจยอมรับได้ว่าตนเป็นคนโง่

และอีกสิ่งคือความฝัน.!.ที่ไม่อาจหยุดฝันได้จนกว่าจะตาย... "

                เริ่มต้นบันทึกการเดินทางสำรวจโลก วันนี้เป็นอีกวันที่ฟ้ากระจ่างไร้เมฆบดบัง เหมาะสำหรับการเดินทางครั้งใหม่ จึงตัดสินใจที่จะออกพจญภัยอีกครั้ง หลังจากรวบรวมลูกเรือและเสบียงพร้อมจึงเริ่มออกเดินทางในทันที ผ่านไปหลายวันหลังออกมาจากอาณาจักรลูบนีลการเดินทางเป็นไปอย่างยากรำบากเสบียงที่เตรียมมาเริ่มเหลือน้อย แม้จะพบเกาะมากมายแต่กลับไม่มีอาหารหรือน้ำที่พอจะกินได้เลยมีแต่ความแห้งแล้งและพืชที่เป็นพิษ ซ้ำร้ายลูกเรือก็เริ่มป่วยและล้มตายลงจากโรคขาดสารอาหารและอากาศที่แปรปวน...

      ช่วงหนึ่งของการเดินทางที่สุดของความหิวโหย โชคเข้าข้างพวกเราแล้ว..สัตว์ประหลาดเข้าโจมตีเรืออย่างกะทันหัน ฉับเดียว..ดาบในมือก็ตัดคอมันขาด...โชคร้ายในโชคดี เรือเสียหายเล็กน้อยแต่พวกเราก็ได้เสบียงจำนวนมากมาประทังชีวิต เนื้อหนัง กระดูก และเลือดของมันช่วยให้เราเดือนทางต่อไปได้นานหลายเดือน. .แอ๊ะ..เดี๋ยวก่อนได้ยินเสียงระฆังแว้วมากับสายลม เราหูฝาด..ไปรึปล่าว..??..
      วันที่ 11 พฤษภาคม 1122 ขณะเดินทางสำรวจในแกรนด์ไลน์ เกิดพายุหนักจำเป็นต้องหาที่หลบฝนก่อน แอ๊ะ..ได้ยินเสียงระฆังอีกแล้ว..หรือนี่คือสิ่งที่พระเจ้าต้องการบอก..!!..พวกเราจึงตัดสินใจเดินเรือตามเสียงระฆังไป ไม่นานก็พบเกาะในใจครุ่นคิดว่านี่จะใช่เกาะนั้นหรือปล่าว แต่ในตอนนี้คงไม่มีทางเลือกมากนักเพราะพายุรุนแรงเหลือเกิน พวกเราจึงนำเรือเทียบฝั่งเพื่อเข้าไปหลบฝนบนเกาะทีู่ไม่รู้จักและเป็นครั้งแรกที่เคยมาที่เกาะแห่งนี้...ในภายหลังจึึงได้รู้ว่ามันมีชื่อว่าเกาะจายา 
          เมื่อขึ้นไปบนเกาะก็ต้องประหลาดใจ เมื่อพบว่าคนบนเกาะติดโรคประหลาดร้ายแรงและกำลังจะตายไปอย่างช้าๆทีละคน โดยไม่มีทางรักษาให้หายได้ 

         เมื่อคนในหมู่บ้านเริ่มสิ้นหวัง ชาวบ้านจึงหวังพึ่งเทพเจ้าให้ช่วย  ไม่นานนักชาวบ้านในหมู่บ้านก็ไปรวมตัวกันในพิธีบูชายัญมนุษย์ผู้บริสุทธิ์ให้เป็นอาหารเทพเจ้างูคาชิ ความรู้สึกในตอนนั้นบอกว่านี่คือการสังหารผู้บริสุทธิ์ จึงตัดสินใจกระโดดเข้าขวางพิธีกรรมในทันที โดยกระโดดเข้าฟันไปที่คอของเทพ คาชิเพียงดาบเดียว เทพเจ้าที่คนในเผ่านับถือก็สิ้นชีพในตอนนั้นเรารู้ได้ในทันทีว่านี่คือเทพเจ้าจอมปลอมที่ไม่มีพลังอะไรเลย
          แต่ทว่าคนอื่นในเผ่าจะไม่คิดเช่นนั้น กาลู การาและคนในเผ่าโกรธและโมโหพวกเราเป็นอันมาก จึงเกิดการต่อสู้กันขึ้นฝีมือของ กาลูการานั้นไม่ธรรมดา สูสีกับเรามากจนไม่อาจรู้แพ้รู้ชนะในเวลาอันสั้นได้  ในความโชคร้ายนำมาซึ่งความโชคดีมันทำให้เราได้มีเวลาคุยกับนักรบกาลูการา พยายามพูดให้เค้าได้เข้าใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่สวรรคลงโทษแต่มันเป็นเพียง โรคภัยที่รักษาให้หายได้ การต่อสู้ในครั้งนี้แม้สู้ต่อไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาจึงเสนอเงื่อนไข โดยขอเวลา 1วัน ในการหายามารักษา คนในหมู่บ้านถ้าทำไม่ได้จะยอมตายพร้อมลูกเรือโดยไม่ขัดขืน 

             ก่อนถึงเส้นตายที่กำหนดไว้ จากการสำรวจป่าบนเกาะก็ค้นพบต้นไม้โบราณที่ชื่อว่าต้นโคนา ที่สามารถใช้ทำยารักษาคนในหมู่บ้านได้ แต่แล้วก็เกิดเหตุไม่คาดคิดขึ้นจนได้เกาะทั้งเกาะสั่นไหวแผ่นดินแยกออกจากกันทำให้เราตกลงไปในรอยแยกไม่สามารถขึ้นมาได้ ไม่นานนักลูกของเทพงู คาชิ ก็ปรากฏขึ้นและกำลังเข้าทำร้ายเรา ...!!.หรือนี่จะเป็นชะตากรรมที่ฟ้ากำหนดให้เราต้องตาย แต่แล้วนักรบกาลู การา..!!..ก็ปรากฏตัวออกมา...
            อีกหนึ่งเหตุการณ์แห่งชะตากรรมเกิดขึ้นอีกแล้ว มันจะตัดสินความอยู่รอดของคนในหมู่บ้านว่าจะอยู่หรือดับสูญไป แต่แล้วกาลูการาก็ทำในสิ่งที่เราไม่คาดคิดเค้าสังหาร เทพ คาชิ และช่วยเราให้ได้คิดค้นยารักษาโรคต่อไม่นานเมื่อคนทั้งหมู่บ้านได้รับการรักษาก็หายจากโรคร้ายอย่างถาวร การูการารู้สึกตื้นตันใจกับเหตุการในครั้งนี้มากจึงสั่งให้คนในหมู่บ้านจัดงานเลี้ยงฉลองขึ้น 

     ช่วงค่ำคืนนี้พระจันทร์เต็มดวง แสงจันทร์ส่องเป็นประกาย การูการู บอกให้พวกเราตามเค้าเข้าไปในป่า เดินอยู่ไม่นานก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่ได้เห็น ทองคำ.!!..เมืองโบราณทำจากทอง ผนัง เสาแม้แต่พื้นก็เป็นทอง การูการูบอกว่านี่คือเมืองโบราณที่บรรพบุรุษของเค้าสร้างขึ้นและฝากให้ลูกหลานดูแล แต่เพื่อเป็นการขอบคุณที่ได้ช่วยเค้าจะให้ส่วนหนึ่งของมันกับผู้มีพระคุณ หยิบไปเท่าที่ต้องการได้เลย...
         หลังงานเลี้ยงเสร็จสิ้น ได้สั่งให้ลูกเรือมารวมตัวกัน เพื่อหาลือเรื่องใหญ่ ทุกคนรู้ใช่มั้ยว่า.!!..ต้นเหตุของโรคในครั้งนี้มาจากอะไร..?.ใช่มันมาจากต้นไม้ในป่าที่เป็นต้นเหตุให้โรคร้ายฝังตัวอยู่ภายในลำต้นและค่อยๆแพร่กระจายเชื้อจากคนที่เข้าไปในป่าสู่คนในหมู่บ้าน  พวกเราจึงเห็นพ้องให้ตัดต้นไม้ที่ติดโรคทิ้งทั้งหมด แต่ทว่า..มารู้ในภายหลังว่าต้นไม้ที่พวกเราตัดไปเป็น ต้นไม้บรรพบุรุษที่ชาวเกาะนับถือทำให้คนในเผ่าพากันมาขับไล่พวกเรา  เมื่อรู้ดังนี้ด้วยความสำนึกจึงตัดสินใจทั้งทองทั้งหมดไว้ แล้วจึงเดินทางออกจากเกาะไป แต่ไม่นานกาลูการูก็เข้าใจในเหตุผลที่พวกเราทำ และมาส่งพวกเราที่หาดและขอให้กลับมาอีกครั้งโดยจะ คอยตีระฆังเป็นสัญญาณให้รู้ที่ตั้งเกาะตลอดไป

         เมื่อออกจากเกาะจุดหมายต่อไปคือการแล่นเรือ เพื่อกลับไปยังอาณาจักรลูบนีลและแจ้ง บันทึกการ การสำรวจทั้งหมดให้พระราชาทราบรวมถึงเรื่องการค้นพบเมืองแห่งขุมทองแชนเดียร์ในตำนาน พระราชาพอพระทัยเป็นเรื่องการค้นพบเมืองทองคำเป็นอันมากจึงตั้งคณะสำรวจขึ้น ในตอนนี้เราพร้อมแล้วที่จะกลับไปหาสหายเราอีกครั้ง เหลือเพียงการอนุมัติจากรัฐบาลโลกเท่านั้นแต่ไม่นานคำสั่งก็มาถึง การเดินทางจึงเริ่มขึ้น แม้การเดินทางเป็นไปอย่างยากลำบากแต่ในที่สุดก็มาถึงจนได้ ...!!!..สิ่งที่เห็นไม่น่าเชื่อเกาะแทบทั้งหมดหายไปสิ้น  ไม่เหลือแม้เศษซากเมืองทองคำ พระราชากริ้วเป็นอันมากแต่ฉันมั่นใจว่าไม่ใช่ภาพลวงตาสิ่งที่ฉันเห็นคือเมืองทองคำที่ใหญ่เท่าภูเขา แม้จะพยายามยืนกรานกับพระราชาว่ามันต้องจมสู่ใต้มหาสมุทรแต่ก็ไม่มีใครเชื่อและนี่คืออีกหนึ่งชะตากรรมที่ต้องแบกรับมีเพียงคำพูดสุดท้ายที่ทิ้งไว้

"พบขุมทองที่ตาขวาของหัวกะโหลก"

จบบันทึกการเดินทาง มองบลัง โนแลน

 .........................

【】นอกเรื่องวันพีชความรู้รอบตัว【】

       เปิดตำนานโจรสลัดผู้มากด้วยสติปัญา ริชาร์ต โนแลนต์  - Richard Noland  (ไม่ปรากฏ วัน เดือน ปีเกิด)

                ริชาร์ต โนแลนต์  (Richard Noland)ประวัติของโนแลนต์ถูกปิดเป็นความลับและยังคงเป็นปริศนาอยู่มากรู้เพียงแต่ว่าเค้าเป็นคนที่มีความรู้และน่าจะมีการศึกษาสูง ส่วนสถานที่เกิดไม่เป็นที่แน่ชัดแต่ครั้งหนึ่งเค้าได้เคยบอกกล่าวกับลูกเรือว่า สักครั้งในชีวิตเค้าอยากกลับไปเยื่อมบ้านเกิดใน ไอแลนต์  ซึ่งคำพูดนี้จริง เท็จเพียงใดไม่มีใครรู้

กัปตันเรือแมรี่ แอนต์ ริชาร์ด โนแลนต์ - Noland

               ประวัติส่วนหนึ่ง เมิ่อเข้าสู่วัยหนุ่ม โนแลนต์ และเพื่อนของเค้า  กัปตันเบนจามิน ฮอนิโกล(Ben Hornnigold) ได้เดินทางออกจาก เมืองท่าในประเทศอังกฏษพร้อมกัน เพื่อแสวงหา ชีวิตใหม่ที่ดีกว่า แต่ก็ร่วมทางกันได้ไม่นานเมื่อนิสัย เพื่อนของเค้าเริ่มเปลี่ยนไปไม่นานเค้าก็เปลี่ยนนายใหม่มาเข้ากับ  กัปตันแบล็ค แซม โดยเข้าเป็นหนึ่งในกลุ่มโจรสลัด เบลลามี่และกลายมาเป็นมือขวาของ กัปตันแบล็ค แซม(Samuel Bellamy)ในเวลาต่อมา  ด้วยความสามารถที่โดดเด่นด้านอักษร มีนิสัยเป็นคนซื่อสัตว์  มีความยุติธรรมและเป็นคนพูดจามีหลักการ น่าเชื่อถือ ทำให้ได้รับความเคารพนับถือจากบรรดาลูกเรือเป็นอย่างมาก ทำให้กัปตันแบล็ค แซม แต่งตั้งให้เค้าดูแลเรือ แมรี่ แอน(Mary Anne)คอยจดรายการสมบัติที่หามาได้ และจัดแบ่งเงินทองส่วนหนึ่งให้บรรดาลูกเรือได้มีไว้ติดตัวอย่างยุติธรรมที่สุด นอกจากนี้ยังดูแลด้านการหา อาวุธ ต่างๆบนเรือ ทำหน้าที่ตั้งกฎ และลงโทษผู้ละเมิดมันอย่างเฉืยบขาด
             ช่วงสุดท้ายในชีวิตของเค้าประมาณปี 1718 โนแลนใช้ความสามารถในการพูดโน้มน้าวให้ เห็นว่าการเป็นโจรสลัดของเค้าเป็นเรื่อง จำยอมและเค้าพร้อมที่จะสละสมบัติที่มีเพื่อแลกกับการอภัยโทษ ซึ่งในที่สุด เค้าก็ได้รับการอภัยโทษจากกษัตริย์ แห่งอังกฏษ ชีวิตหลังเลิกเป็นโจรสลัด โนแลนต์ ใช้ความรู้ ความสามารถที่มีในการช่วยเหลือพวกโจรสลัดที่ต้องการจะกลับใจ โดยการเป็นตัวแทนยื่นฏีกาต่อกษัตริย์เพื่อขออภัยโทษเพื่อขอโอกาศให้ได้กลับมาใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสงบและตายบนแผ่นดินเกิดเช่นเดียวกับเค้า

............................